Tagarchief: pizza

Zo goed als oud

image

Ik ben laatst met een oude vriendin een hapje gaan eten. Excuseer, een goede vriendin bedoel ik. Ondanks dat we wel al een hele geschiedenis samen hebben, dat zeg je niet over een vrouw.

We zijn een pizza gaan eten in het oudste Italiaanse restaurant van Dordrecht. Het wordt al een tijd gerund door “goede” vrouwen. De leeftijd is wat moeilijk te schatten. Dat heeft er wellicht mee te maken dat Sicilianen tot de oudste mensen op deze aarde behoren. Een leven zonder stress met gezonde voeding en een beperkte ambitie levert een lang en gelukkig leven op. Mijn vriendin vraagt aan mama Balistreri, die op deze avond als vanouds de flessen huiswijn aanvult. “zeg, rook jij eigenlijk nog steeds?” “Hoezo niet?” Krijgt mijn vriendin een korte wedervraag. “Nou zomaar” zegt ze lachend met een tevreden gevoel dat dit gewoon kan dus. Het geeft haar een geruststellend gevoel want het sjekkie is absoluut haar beste maatje.

In deze ambiance kon je in de Drechtsteden voor het eerst een pizza bestellen. Giovanni is, met zijn Nederlandse vrouw, in 1972 begonnen met bakken en serveren van deze mediterrane lekkernij en alles hierbinnen ademt nog de sfeer van de jaren 70 uit. Het interieur in dit oud Hollands winkelpand aan de Voorstraat is zo Italiaans als mogelijk aangekleed. Je kunt nog zien dat het aanvangsbudget niet bijzonder groot geweest is en dat de investeringen daarna eerder in de ingrediënten voor het eten en de opleiding van de drie dochters is gaan zitten, dan in de modernisering van het decor. Het maakt dit restaurantje tot één van de meest authentieke van Dordrecht en de pizza’s zijn in omvang nog van een grootte gebleven dat je gerust een voorafje en een dessert kan bestellen. Als we de jonge dame die ons bedient vragen wat voor pizza zij lekker vindt, blijkt deze 3e generatie Balistreri zelf een pizza met alles erop en eraan gegeten te hebben. Heerlijk zo’n beetje het hele assortiment van de ingrediënten op de platte bodem, maar vooral een combinatie van vlees en vis. Als we vragen of we die dan kunnen bestellen zegt ze gedecideerd “Nee, dat pikt mijn moeder niet, dat is veel te modern” Rosa, de oudste dochter van de founders, die na het overlijden van haar vader het familie bedrijf uiteindelijk heeft overgenomen, beaamd dit volmondig. “we wijken niet af van onze kaart, we houden van eenvoud en duidelijkheid”. Deze eigenzinnigheid heeft destijds Giovanni ook uitgestraald en is schijnbaar enorm vast geankerd in de genen. Het maakt deze avond extra speciaal. Ik kijk nog eens goed rond en alles ademt rust uit. Van de oude verweerde schelpen aan de wand tot de eenvoudige stoeltjes en tafeltjes toe. Uiteindelijk delen we twee pizza’s omdat we eigenlijk diverse soorten op de kaart wel lekker vinden en genieten we van de huiswijn. Wat anders!

Goede vrienden hebben een lange geschiedenis en kunnen oude koeien uit de sloot halen. Ook allerhande zaken die ons momenteel bezig houden komen voorbij. We voelen ons op ons gemak omdat de tijd hier even stil staat in ons hectische bestaan. Dit oude restaurant voelt als een goede vriend die voor de gezelligheid gewoon even aanschuift. Na het ouderwets cash afrekenen van het handgeschreven bonnetje nemen we tevreden afscheid, terwijl drie generaties ons al het goede wensen.

Wouter Kramer
12-02-2015