Als kind zag ik in het Weizigtpark voor het eerst een zwarte zwaan. Mijn vader was een groot liefhebber van de Dordtse stadsparken en wist speciale attracties of bijzonderheden altijd te benadrukken bij onze visites aan deze groene oases. Toen we richting het Weizigtpark wandelden vertelde hij mij dat er zwarte zwanen bestaan. Nu stond mijn oude heer bekend om zijn geintjes en fantasie dus ik verwachte nog wel een twist aan het verhaal, maar daar waren ze ineens! Twee prachtige gitzwarte zwanen met rode snavels. Glinsterende druppels rolden als parels van hun verenpak af. Ik was compleet verrast en kon mijn ogen amper geloven omdat ik zo bekend was met het feit dat zwanen wit zijn. Ik heb als betoverd naar deze onwaarschijnlijke exoten staan kijken en de echtheid van deze vogels kwam maar langzaam binnen. Maar het waren overduidelijk zwanen. De vorm, het arrogante gedrag en de symbiose tussen man en vrouw waren onmiskenbaar. Waar ik aan moest denken waren de negatieven van foto’s die ik gezien had. Zo zag een zwaan eruit voordat hij in de Doka ontwikkeld was.
“Uit Nieuw Zeeland komen die”, zei mijn vader. “Dat is aan de andere kant van de wereld. Daar is alles anders, als het hier zomer is dan is het daar winter”. Omdat de aanwezigheid van de zwarte zwanen deze morgen bewaarheid werd, twijfelde ik nu niet aan zijn verhaal. Fantasie wordt in de genen doorgegeven en ik ben met de omgekeerde wereld aan de haal gegaan. Water dat de rivier opstroomt, bomen met wortels boven de grond en op je handen lopen. Dat soort dingen. Heerlijk!
Gezien mijn leeftijd beland ik tegenwoordig regelmatig bij omroep Max. Hier werd ik van de week weer geconfronteerd met zwarte zwanen. Journalist Cees Grimbergen stelt dat je betoverd kan worden door de verblindende verschijning van een exotische variant. Maar je hebt natuurlijk gewoon te maken met een arrogante negatieve zwaan. Een metafoor voor de mooie verhalen van onze pensioenfondsen over de investeringen van onze inleg. De saaie grootse, briljante, sterke en eerlijke Hollandse polderzwaan is verworden tot een verleidelijke, kleingeestige, egoïstische, misleidende en stelende wereldvariant. Het meest onder de indruk ben ik van de conclusie dat een groepje “happy few” bepaalt wat er in deze wereld gebeurt op het gebied van verdeling van algemeen goed. Daar ligt het probleem. In de ogen van deze mensen is het niet meer van ons maar van hun. De toekomst van de mensheid wordt ons ongenuanceerd voorgeschoteld. Rijkdom is niet meer gerelateerd aan gemeenschappelijke gezondheid of geluk maar aan eigen gezondheid en geluk. Ze zijn in de ban van de miljarden en beseffen niet dat ze feitelijk zelf verslaafd zijn geraakt aan noem maar op wat; macht, geld, seks, of willekeurig wat dan ook. Met mooie veren doen ze zich beter voor dan ze zijn. Maar hun echte vrijheid is verkocht aan de duivel en zijn ze kwijt. Ik moet er over op houden want ik word er ongelukkig van. Ik wil gewoon onbevooroordeeld naar dieren en mensen kunnen kijken en betoverd raken door de schoonheid van hun bestaan. Ik besef me dat ik ook gewoon een mens ben als ieder ander op deze aardkloot en zo geen haar beter in aanleg. Dus spreek me aan op mijn gedrag zodat ik me ervan bewust blijf dat ik deel uitmaak van het geheel en daar ook op terug mag vallen.
Wouter Kramer, column 40, 16-07-2015
