Stella Maris, is de Latijnse naam voor deze Godin uit diverse mythologieën. Tevens is het een verwijzing naar de planeet Venus die door schippers vroeger als baken werd gebruikt. Ofwel enorm belangrijk voor hoop op een behouden vaart en veilige thuiskomst na wederom een nieuw avontuur op de onmetelijke desolate zee. De zekerheid van het vaste land opgeven, het anker lichten en de trossen lossen. Niemand weet hoe lang het gaat duren of waar het eindigt. Misschien de laatste groet. Gedachten gaan uit naar oorverdovende stormen, maar ook naar de stilte en het gemis. Kleiner wordt de geliefde op de kade als de boot het ruime sop gekozen heeft. Niemand zegt een woord. Dan leg je graag je lot in handen van een schijnende zekerheid. Een Sterre der Zee.

Ik moet er aan denken als ik de naam lees van het statige pand op de Buiten Walevest. Dit pand is gebouwd op de plaats waar Dordrecht ooit een vestingmuur had ten tijden dat de verdediging van de burgerij en de ongelooflijke hoeveelheid goederen, welke opgeslagen lagen in de pakhuizen aan de vele havens van onze oude handelsstad, nog nodig was. In 1880 is dit pand, dat uitkijkt over de Oude Maas, gebouwd in opdracht van een rijke textielfabrikant. Destijds zijn er zeer veel mooie panden in Dordt verrezen als gevolg van een bloeiende handel in deze verbindingsstad tussen de grote rivieren. De Villa is ontworpen door Huibert Willem Veth. Een zeer begenadigd architect die zich niet te groot voelde om zich te verbinden aan de”Vereeniging tot Verbetering der Huisvesting van de Arbeidende Klasse” Dan heb je bij mij altijd direct een streepje voor! Zo heeft hij, naast Villa’s en herenhuizen, onder andere ook het “Hof de Vereeniging “en “het Hallinchof”, beide aan de Groenedijk, gebouwd.

De voorgevel van de Villa is in zogeheten eclectische bouwstijl opgetrokken, wat eigenlijk wil zeggen dat diverse stijlen gecombineerd zijn tot een harmonieus geheel. Je kunt het nog het best beschrijven als neo-classicistisch. Voor de kenners zijn er rond het pand dus veel leuke bouwelementen te ontdekken. Zo! Tot dusver enig Google werk. Waarom noem ik dit pand dan toch? Ik ben in het verleden diverse malen in die gelegenheid geweest om ook de achterzijde van de Villa en de tuin te bezoeken. Feitelijk betrad ik het pand eigenlijk altijd vanaf de achterzijde. Met andere woorden, ik ken ook de binnenzijde van dit oorspronkelijke woonhuis. Ongelofelijk mooi en betoverend. Mijn voormalige directeur Nico de Vries heeft, na het vertrek van de laatste non van het rooms katholieke klooster “Sterre de Zee”, in dit Rijksmonument zijn kantoor gevestigd en de begane grond volledig in de oude luister laten restaureren. Het is voorzien van prachtig houtsnijwerk, marmeren versierselen, muur- en plafondschilderingen en siersmeedwerk. Er gaat veel moois schuil achter gevels in Dordt. ik kon enorm genieten van het vakwerk dat hier ten toon gespreid werd en de geschiedenis die hieraan vooraf gegaan is. Engeltjes aan het plafond herinnerde nog aan de voormalig vrome tijd. Menigmaal zullen deze gevleugelde kereltjes zich verwonderd hebben over de nieuwe bewoners. Meneer de Vries kon onchristelijk uithalen als iets hem niet beviel en feesten en partijen liepen regelmatig uit op een Bacchanaal. Niet verwonderlijk trouwens als je ook het wijnhuis “van den Hoogen” bezit. Ik sta nu voor het pand en mijn gedachten gaan terug naar mijn eigen reis en het licht dat ik heb gevolgd.

Wouter Kramer
04-06-2015